LoSt
من گم شده ام...
مثل همان روز کودکی در پارک ارم...
سر تا پا لرزان از ترس هرگز پیدا نشدنم...
با این تفاوت که گریه نمی کنم...
و پدر و مادرم را با فریاد صدا نمی زنم...
و از غریبه ها نمی ترسم...
فقط نگاه می کنم...
و گاهی به امید پیدا شدن به سویی سگ دو می زنم...
می ایستم و باز نگاه...
این جا کجاست؟
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد