بر فراز قله های الحاد می تازم ! تا به پفیوزان عصر و اجتماع آشفته ی خودم بفهمانم که خدا را در سرزمین خیکی های زن باز زر اندوز در یک جعبه ی سیاه نمی شود یافت....
تا به آن ها بفهمانم خدا را به چهره های اخموی وحشتناک و لباس های عاری از هرگونه زیبایی و خلاقیت و عطر شاه عبدالعظیمی قطعا نمی توان ملاقات کرد....
تا به آن ها بفهمانم که امنیت با ایست و بازرسی وسط اتوبان ارتش محقق نمی شود...بلکه تصادف محقق می شود...
تا به آن ها بفهمانم این هفته هم هیچ موجود عجیب و غریبی از هیچ کجای جهان بر اثر انفجار ظاهر نخواهد شد . بلکه جهان آبستن موعودیست از جنس انسان ... که نمی خواهد با شمشیرش گردن همه را بزند و اولین اولویت او گرفتن انتقام پدربزرگش نیست...
تا به آن ها بفهمانم انسداد ورید شعور امت شهید پرور و رواج گشادی و بی کاری و ول انگاری بی همیتی و بی همتی و بی سوادی و ناتوانی و فریبکاری نتیجه ی فعالیت های بیگانگان است و این بیگانگان هیچ کس جز خودشان نیستند.
آنها که از الحاد می ترسند از این که گوریل و سوسک نشوند....
حال آنکه الحاد ناخودآگاهشان سطح زندگی آن ها را در حد سوسک و گوریل نزول داده است....
و آه که خدا هم از همین می ترسید!
در میهمانی خدا نهار سرو نمی شود...
و این تمام فلسفه ی ماه رمضان است...
که شکم سیری انسان را خواب آلود می کند...
و دعا کنیم که ما...همه ی ملحدان! دست در دست هم (البته با رعایت جوانب شرعی) شاهد این باشیم که روزی ... به امید همه ی انچه که ... تمام آرزوهایمان را... به راستی آیا جهان آبستن موعودیست؟!! این جهانی که من میبینم جز درد و اخم و آه و اوه آبستن چیز دیگری نیست...جهان دیگری باید ما را...
فقط که گوریل و سوسک نیست، هزار تا جونور دیگه هم هست.
تازه بعضی وقتها با فوتوشاپ موجودات جدیدی هم خلق می کنن که اثر پاره کردن قرآن یا ... است تا ملت همه بفهمن که سوسک شدن همچین هم سخت نیست.